World's Fattest Man: Ten Years On
Met een gewicht van circa 500 kilogram (!) gold de Brit Paul Mason rond 2010 als de zwaarste mens op aarde. Hij was te zwaar om te opereren, kon zijn bed niet meer uit en bleef maar aankomen, mede door de 40 chocoladerepen en 100 zakken chips die hij zei te eten per dag. Een documentaire over zijn leven gaf hem wereldwijde bekendheid, maar leidde ook tot spot en haat van mensen die vonden dat hij teveel leunde op de staat (de zorg voor hem alleen al kostte een ton per jaar). Een dappere dokter besloot hem toch te opereren en vanaf dat moment begon zijn race naar een lager gewicht, wat opnieuw werd vastgelegd door de documentairemakers die hem maar liefst tien jaar volgden. In de nieuwe documentaire World’s Fattest Man: Ten Years On zien we hoe voortvarend zijn gewichtsverlies aanvankelijk was. Hij verloor maar liefst 381 kilo in 5 jaar tijd, kreeg een vriendin en werd zo het voorbeeld van de strijd tegen obesitas. Dat die strijd niet eenvoudig is, blijkt eveneens uit de documentaire. Zijn eetverslaving bleek diep te zitten en gekoppeld aan nare ervaringen uit zijn jeugd. Het leidde tot een terugval en nieuwe worstelingen. Zijn verhaal laat zien dat er meer nodig is om de obesitaspandemie te bestrijden die wereldwijd al meer dan 1 miljard mensen treft en van wie een derde kind of adolescent is.
Some of the media you are attempting to download are from Networks that limit downloads to 5 per day.